Een voorbeeld zijn......

Laatst las ik het in het blad ''Opwekking'' dat ruim 400 jongeren per maand in Nederland de kerk verlaten. Ook stond in dit stuk dat de rol die de gemeente speelt bij geloofsoverdracht kleiner blijkt te zijn dan gedacht. Ouders zijn als rolmodelen veel belangrijker en hebben de meeste invloed op kinderen gedurende hun opgroeien. Volgens de schrijver dienden kerken te investeren in ouders en hoe zij een zo groot mogelijke invloed kunnen uitoefenen. In het zelfde blad las ik, een nummer later, over de film ''The next generation''. Kinderen en jongeren geven in deze film aan dat zij niet zitten te wachten op nieuwe kinderprogramma's, kampen of activiteiten. Ze geven aan dat ze een kerk en leefomgeving nodig hebben die om hen geeft en die hen wil helpen om Gods liefde te ontdekken en te groeien in geloof.

Er vind dus duidelijk een verschuiving plaats, die waarschijnlijk ook te maken heeft met de secularistatie in Nederland. Het geloof word meer en meer iets persoonlijks en iets relationeels. Het gezin is hierin de ultieme plaats om het geloof, het wandelen met Jezus, door te geven. Toen ik laatst op het loofhuttenfeest een lezing mocht geven hierover waren er twee dingen waar ik mij  bewust van werd:

1. Het gezin is een ultieme gelegenheid om het geloof uit te dragen;
2. dit is tevens ook de grootste persoonlijke uitdaging voor ons als ouders.

Omdat je als gezin veel tijd met elkaar doorbrengt (in elk geval veel je in dezelfde ruimtes bevind ;)), en elkaar veel meemaakt kun je als ouder veel principes doorgeven die met het geloof te maken hebben. Wij zijn een spiegel voor onze kinderen. En dat maakt het meteen ook best moeilijk. Willen we een goed voorbeeld geven, dan zullen we af en toe kritisch moeten zijn op ons eigen handelen. Voordat we onze kinderen principes bij kunnen brengen, zal het eerst een deel van ons eigen leven moeten zijn; dan pas kunnen we een levend voorbeeld zijn! Ik moet eerlijk zeggen dat ik, juist binnenshuis, niet altijd op mijn best ben. Lukt het in de winkel of in de kerk nog best goed om geduldig en liefdevol te zijn, thuis kan ik dit niet altijd opbrengen om ben ik soms onrechtvaardig en ongeduldig. Hoe ga ik hiermee om?

Een goed voorbeeld is niet iemand die geen fouten maakt, maar iemand die fouten maakt en hiervan leert. Iedere keer weer als ik onrechtvaardig ben, als ik ongeduldig ben tegenover de kinderen, voel ik mij schuldig. Vroeg of laat komt altijd het moment dat ik naar ze toe ga en zeg: ''Nathan het spijt mij dat ik net zo boos op jou werd. Wat jij deed is niet goed, maar mama hoefde niet zo boos op jou te worden. Dat was niet eerlijk van mij. Wil je mij vergeven?'' Vaak genoeg springen de tranen mij in de ogen als Nathan mij vol liefde aankijkt en zegt: ''Ja mama, ik wil jou vergeven''. Dan geven we elkaar een dikke knuffel en beginnen weer opnieuw.

Zoals ik al zei, een gezin is een ultieme gelegenheid om geloofsprincipes te leren en door te geven..... en kinderen kunnen in sommige zaken heel goed een voorbeeld voor ons als ouders zijn!

Recept: Latkes

Met dit recept kun je ongeveer 15 latkes maken.

Je hebt nodig:

1 kilo grote, geschilde aardappelen         
1 ui
2 eieren, geklopt
5 eetlepels bloem
1 eetlepel zout
2 eetlepels plantaardige olie
snufje peper
peterselie (ter garnering)

Zo ga je te werk:

Neem de aardappels en de ui, en  rasp ze grof in een half met water gevulde kom. Laat dit mengsel uitlekken in een met doekje bedekte vergriet. Knijp de doek uit zodat er zoveel mogelijk vocht uit het mengsel verdwijnt. Doe het mengsel terug in de kom en roer eieren, bloem, zout en peper erdoorheen. Zorg dat het een stevig beslag is, je gaat hier namelijk koekjes van maken. Verhit de olie in een koekenpan en laat per keer 4 eetlepels beslag in de pan glijden. Je kunt deze wat platdrukken zodat er een soort hamburger ontstaat. Als na ongeveer 4 minuten de onderkant goudbruin is, kun je ze omdraaien en verder bakken. De latkes die al klaar zijn kun je warmhouden op een verwarmde bakplaat, bedekt met keukenpapier. Garneer met peterselie. Heerlijk met zure room en appelmoes!

Latkes. Mmmmm!

Chanoeka

Van 21 tot 28 december vieren wij in ons huis dus Chanoeka. Meneer R. heeft vakantie genomen, zodat wij geen kerstvakantie maar chanoekavakantie hebben :). Het feest Chanoeka is al een behoorlijk oud feest, waarvan het onstaan beschreven staat in het apocriefe boek Makkabeeen. Chanoeka is geen feest wat beschreven word in Leviticus 23. Het is, net als het purimfeest uit het bijbelboek Esther, later ontstaan. Daarom word dit feest ook wel een halffeest genoemd. In Johannes 10:22-24 lezen we dat Jezus ook Chanoeka vierde, hierbij word een andere naam van het feest gebruikt namelijk ''Vernieuwingsfeest''. Het is dus een bijbels verantwoord feest. Voor ons is het hiermee ook een mooi tegenhanger voor de (nog weer later ontstane) door anderen gevierde December feesten.

In het jaar 164 voor Christus was er een griekse koning genaamd Antiochius die het judaisme wilde verbieden. Hij bracht varkens en afgodsbeelden in de tempel om zo de naam van God (Adonai) te ontheiligen. Het Joodse volk en haar manier van leven dreige ten onder te gaan aan het Hellinisme (griekse manier van leven), en er was een man genaamd Matthatias die dit niet wilde laten gebeuren. Met zijn gezin en mederstanders versloegen zij de grieken en heroverden Jeruzalem en de tempel terug. Deze opstand duurde 3 jaar. Om de tempel opnieuw te heiligen haalden ze alle varkens en afgodsbeelden de tempel uit.Wat een wonder! Dit gebeurde op de dag dat het Loofhuttenfeest begon, waarbij elke dag kaarsen aan gestoken worden, een feest wat 8 dagen duurt. Volgens joodse overlevering gebeurde er NOG een wonder. Vanwege het aansteken van de kaarsen hadden ze olie nodig, maar er was nog maar genoeg olie voor 1 dag. Toch konden van die olie de de kaarsen 8 dagen branden. De Makkabeeen (hamers) zagen dit ook als een wonder van God! Ze besloten het feest Chanoeka (herinwijding) te noemen. Hierbij word vanuit bijbels oogpunt dus de overwinning van de Makabeeen gevierd, en vanuit de joodse traditie ook ''het wonder van de olie''.

Voor het feest is er een speciale kandelaar met 9 armen, ''chanoekia'' genaamd. 8 op gelijke hoogte, en een 9e lager. Deze negende word ''sjamasj'' genoemd (helper). Elke avond word er een kaarsje meer aangestoken, met behulp van de ''sjamash''. Totdat op de laatste dag alle kaarsen branden. In ons gezin hebben we er voor gekozen om na het aansteken van de kaarsen een cadeautje te geven, en om elke dag lekkere, zoete lekkernijen te eten om met elkaar te genieten. En te gedenken dat God wonderen doet! Een typische joods recept  wat veel gegeten word met Chanoeka zijn Latkes. Een heerlijk aardappelgerecht, wat het lekkerste is meteen na het bereiden op te eten. Mmmmm, ik krijg alweer zin in Chanoeka!

Het recept volgt de volgende keer

Lichtjesfeest

Het is nog maar half november, maar overal in Nederland lijken het sinterklaasfeest en het kerstfeest de gedachten al te beheersen. Overal verschijnen goedkope schoenkado's en kerstmaalvoorbeeldmenu's. Ons huisje gaat dit nog allemaal voorbij. De kinderen gaan nog niet naar school, en zo houden we al die gekte nog een beetje buiten de deur. Voordat we kinderen kregen hebben Meneer R. en ik afgesproken om geen sinterklaas en kerst te vieren. We willen ons graag richten op de bijbelse feesten en hebben besloten al het andere buiten beschouwing te laten. Dit stuit soms best eens op onbegrip, maar daar trekken wij ons niet zoveel van aan. Aangezien we allebei meer zwartwit-mensen zijn dan grijze mensen, geeft dit voor ons en onze omgeving  toch een stuk duidelijkheid.

Omdat het toch wel leuk is om in de koude winterdagen wat feest te vieren zijn we sinds 4 jaar begonnen met het vieren van Chanoeka. Een lichtjesfeest wat elk jaar op een andere datum begint (dit komt doordat joden een andere kalender hebben, gebaseerd op de maan). Dit jaar van van 19 tot 28 december. We hebben een speciale kandelaar, genaamd ''Chanoekia'', waarin 8 kaarsen zitten en 1 ''helper''. Elke dag steken we een kaarsje meer aan, en na het aansteken krijgen we allemaal (elke dag) een kleinigheidje. Deze volle 8 dagen heb ik het plan om allemaal lekkere koekjes, taarten en toetjes te maken zodat we met zijn allen kunnen genieten van dit feest. Ook ik ben dus rustig aan al een beetje op zoek naar kadootjes voor mijzelf, manlief en kinderen. We merken dat de opa's en oma's van de kinderen het leuk vinden om ook mee te vieren. Ze komen vaak allebei een dagje langs  en nemen dan kadootjes mee, zodat we ook samen met anderen kunnen vieren.

In mijn volgende blog zal ik jullie ietsjes meer uitleggen over het Chanoeka feest. 

Mijn gezin

Het is altijd leuk om, als je een blog lees, te weten wie er achter zit. Achter deze blog zit een bevlogen, moeder genaamd Nelleke. Ik ben 27 jaar, en 5 jaar getrouwd met Meneer R. Samen hebben wij twee prachtige zonen: Nathan van bijna 4 jaar, en Raphael van 2 jaar. In het dagelijks leven ben ik vooral druk met het opvoeden van deze prachtige jongens.

Qua geloofsbeleving zou je kunnen zeggen dat wij christenen zijn, met grote bewustwording van de joodse wortels van ons geloof. Zo eren wij de zaterdag als heilige rustdag, vieren wij de bijbelse feesten zoals genoemd in Leviticus 23 en hebben wij grote liefde voor Gods volk Israel. Zelf denk ik veel na over geloofsopvoeding. Juist omdat wij dingen anders doen dan de meeste christenen, denk ik bewust na over hoe ik dingen over wil brengen op de kinderen en op anderen. Ik ben veel bezig met hoe ik ''discipelschap'' toe kan passen binnen mijn eigen gezin, hoe ik de kinderen kan laten genieten van Gods Feesten en hoe ik Zijn karakter kan overbrengen.

De spannende wrijving tussen mijn idealen en de realiteit; daar wil ik graag over delen en over in gesprek raken. Ik wil jullie een kijkje geven in onze keuken; een mix van Nederlands en Joods, charismatische en behouden, ideaal en realiteit. Recepten, ideeen, twijfels, grappige momenten; het is de bedoeling dat dit allemaal voorbij komt.