Gastblog: Ongezuurde brodenfeest in het hier en nu!

We zitten in de week van de ongezuurde broden. Al het gist is het huis uit. Zoals we het gist uit onze huizen opruimen zo is het ook onze bedoeling om het gist (de zonde) uit ons geestelijke huis te verwijderen. Tijdens het opruimen van het gist is goed om stil te staan bij de geestelijke betekenis. Hoe zit het met ons leven? Zijn we bereid om daadwerkelijk onze zonden op te ruimen?

Sommige zonden zijn gemakkelijker om niet te doen dan andere zonden. Een zonde als moord is voor velen niet zo moeilijk om na te laten. Maar de "kleinere" zonden zoals liegen en roddelen zijn vaak lastiger. Toch is het de bedoeling om deze te verwijderen. We dienen ongezuurd te zijn, want ons Pesachlam is geslacht. (1. Kor. 5:7-8). Laten we daarom Feestvieren met ongezuurde broden.

God vraagt ons om een Heilig leven te leiden. Petrus leert ons dat we Heilig moeten zijn, want onze God is Heilig. Deze woorden citeert Petrus rechtstreeks uit de TeNaCh, waar ze in direct verband staan met Gods Thora, Sabbat, voedselwetten etc.. God wil dat wij Zijn Woord leven. Dit vraagt om volledige toewijding aan God. We kunnen niet slechts een klein stukje nemen van God. Of Yeshua slechts voor een gedeelte volgen! Nee, zoals het Pesachlam in zijn geheel klaargemaakt werd met kop, poten en ingewanden, zo dienen wij Yeshua in zijn geheel te accepteren.

Het leven met Yeshua en het gehoorzaam zijn aan God en Zijn geboden gaat met vallen en opstaan. Ook al falen we regelmatig, zo niet dagelijks, we mogen vertrouwen op onze redding. God heeft ons Zijn Heilige Geest geschonken die ons leidt op de weg. De Geest overwint onze oude natuur en in overeenstemming met de Geest mogen we weten dat de Thora niet meer de kracht heeft om de zonde in ons op te wekken. Hoewel dit niet het gebrek is van de Thora, want zij is Heilig, Puur en Goed, maar dit is het gebrek van onze 'oude natuur'. De Geest schenkt ons de mogelijkheid om dit 'verlangen' te overwinnen (Rom. 7:5-14). De Geest overtuigt ons en staat ons bij dat we niet blijven hangen bij een onherstelbaar schuldgevoel door het falen bij het gehoorzamen aan God (Rom. 7:15-25). De vloek van de Thora (de sancties, straffen etc.) is opgeheven omdat Yeshua voor ons een vloek is geworden. (Gal. 3:13). Er is geen veroordeling meer voor wie gelooft in het verlossende bloed van het Lam (Rom. 8:1-4).

Wij wensen u een gezegend Pesach en ongezuurde broden Feest. Dat de Eeuwige u zegent en u laat zien waar u vergeten bent het gist op te ruimen.




Bron: https://www.facebook.com/CPMNL

Pesach

Op maandag 25 maart vieren we met ons gezin Pesach (letterlijk betekend dit 'overslaan'), het eerste feest van de 3 voorjaarsfeesten en daarmee ook het eerste feest uit Gods jaarlijkse feestcyclus. Het volk van Israel vierde Pesach, voordat God Zijn feesten aan het volk in bewaring gaf. Je zal verbaasd zijn over hoe Gods verlossingsplan in dit feest naar voren komt. 

We lezen over de eerste Pesach viering in Exodus 12. Wat is er aan de hand? Het volk van Israel staat op het punt uit de slavernij in Egypte gevoerd te worden door God en door de hand van Mozes. De Farao wil hen niet laten gaan, en dan zal de tiende plaag voltrokken worden: het doden van alle eerstgeborenen. Vreselijk. Om Zijn volk te beschermen geeft God hen een opdracht. Elk gezin moet een gaaf, eenjarig schaap slachten. Het bloed van het lam (!), moeten ze smeren aan de deurposten van hun huizen. Dal zal de verschrikking van de dood hun huis voorbijgaan, overslaan. Het bloed van het lam redt hen van de dood.... is dat niet prachtig?! Meteen daarop aansluitend vertrekt het volk Israel uit Egypte, bevrijdt van de slavernij. Het gaat niet zonder slag of stoot, maar ze zijn VRIJ! Wat een wonder. 

Weet je wat ik nu zo mooi vind? Laten we gaan naar Lukas 22. ''De dag der ongezuurde broden kwam, waarop het Pascha moest geslacht worden. 8 En Hij zond Petrus en Johannes uit, zeggende: Gaat heen, maakt het Pascha voor ons gereed, opdat wij het kunnen eten. 9 En zij zeiden tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij het gereed maken? 10 Hij zeide tot hen: Zie, wanneer gij de stad inkomt, zal u een man tegenkomen, die een kruik water draagt. Volgt Hem in het huis, dat hij binnengaat, 11 en zegt dan tot de heer van dat huis: De Meester zegt u: Waar is het vertrek, waar Ik met mijn discipelen het Pascha kan eten? 12 En hij zal u een grote bovenzaal wijzen, van alles voorzien: maakt het daar gereed. 13 En zij gingen heen en vonden het zoals Hij hun gezegd had, en zij maakten het Pascha gereed.''

Wat zou dan zijn, ''het Pascha gereed maken''? Veel mensen dat Jezus bezig was om een nieuwe instelling te maken, namelijk van ''het laatste avondmaal''. Maar er is iets anders aan de hand, laten we kijken naar wat het jodendom hiermee aanvangt. Er is met Pesach een speciale maaltijd. Als we gaan kijken naar de joodse tradities bij dit feest komen we uit bij ''de sedermaaltijd''. Dit is een liturgische maaltijd waarbij allerlei eetbare zaken op de sederschotel liggen. Met deze symbolen, verhalen, en het drinken van 4 glazen wijn gedenken de joden de verlossing en bevrijding van het volk Israel uit Egypte. Ze gebruiken hierbij een haggada, wat eigenlijk ''orde van dienst betekend''. Het is een echte maaltijd om met je gezin te vieren, de kinderen spelen een rol in de haggada en er word gezongen, gegeten en gedronken. Op de wijze zoals beschreven in Exodus 12, dus haastig en met de ellebogen op tafel. 

Als we teruggaan naar Lukas, kunnen we met zekerheid vaststellen dat Jezus de sedermaaltijd ging vieren met Zijn discipelen. Ze moesten een lam regelen, er worden meerdere glazen wijn gedronken, het was de avond van Pesach en het perfecte Pesachlam was klaar om geslacht te worden. Jezus vierde deze maaltijd in de avond voor de avond dat het lam geslacht werd, tijdens de avondschemering. 


Tijdens de sedermaaltijd worden er vier bekers wijn of druivensap gedronken.
1e beker: Uitleiding uit Egypte.
2e beker  Redding van de slavernij.
3e beker: Verlossing van de zonden
4e beker: Aanneming van Zijn volk tot zonen en dochters.

De vierde beker drinkt Hij niet! Lukas 22: 18 Want ik zeg jullie: vanaf nu zal ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is. Jezus zal de laatste beker drinken met Zijn volk op de bruiloft van het lam (Jesaja 25:6 en Psalm 23:5).

In de avond van het vieren van de Sedermaaltijd is Jezus verraden, beschimpt en mishandeld. 


Eigenlijk volgt meteen op het vieren van Pesach, in de avondschemering, het Ongezuurde brodenfeest. Daar wil ik de volgende keer op in gaan.

Waarom? Daarom!

Al sinds ik een meisje ben, droom ik van het moederschap. En in die droom was ik altijd thuis bij mijn vele kinderen (in geweldig voorbeeld naar mijn moeder natuurlijk). Ik had op zijn minst 4 kinderen, had energie voor tien, was het stralend middelpunt van mijn wereld. Inmiddels zijn we zo'n 20 jaar verder, en is mijn droom werkelijkheid geworden. Niet helemaal, als ik kijk naar het kinderaantal en het energieniveau, maar verder ''leef ik mijn droom''. Toen de kinderen allebei thuis waren leek het dan ook heel normaal dat ik thuis was, bij hen. 

Nu de kinderen allebei op school zitten lijkt dit ineens iets minder normaal. Al sinds ruim een jaar vragen mensen mij: ''En, wat ga je doen als de kinderen naar school zijn?'' Hierdoor rees bij mij het idee, als de kinderen allebei op school zitten ga ik iets anders doen! Ik ga werken of misschien wel studeren, of allebei! Maandenlang heb ik erover getobd, ik maakte mijn man helemaal gek :). Het ene moment zag ik het helemaal voor mij: ik had een bloeiende carrière en mijn leven was geweldig. Het volgende moment dacht ik: ik wil niet werken, ik wil thuis zijn bij de kinderen en leek dat mij het ideaal. Dan zag ik weer een leuke studie, welke ik bij nader inzien toch niet zou kunnen doen.... erg onrustig van binnen kan ik je vertellen.

Al voordat deze periode aanbrak, kreeg ik in 2011 van iemand de tip om mijn 'levensdromen' eens op papier te zetten. Wat zou ik bereikt willen hebben als ik stierf, waar zou ik mijn tijd aan willen geven? Wat zou God voor mij willen? Op dat papier, waar ik nog vaak op kijk, staan fantastische dingen. Ik wil invloed hebben op levens van individuen; kinderen, volwassenen het maakt niks uit. Ik wil vrouwen bemoedigen in het rol als moeder, ik wil meewerken aan gezonde gezinnen. Ik wil een positief voorbeeld zijn voor anderen door ''echt' te zijn. Toen ik erachter probeerde te komen waarom ik zou gaan werken, kwam ik tot de conclusie dat die redenen niet aansloten bij mijn levensdromen. Wat meer geld te besteden hebben, mijzelf intellectueel ontwikkelen, iets voor mijzelf hebben; allemaal dingen die ik (gezien mijn levensdromen) eigenlijk helemaal niet wilde voor mijn leven. 

Nu zul je misschien zeggen, dat is makkelijk gezegd: jouw man verdiend genoeg om goed van te leven. En dat klopt, dat doet hij ook (kanjer!). Maar wij leven geen luxe leven, er is een prijs die we betalen omdat ik niet werk. Anderzijds is er ook een prijs die mensen die wel werken zullen betalen. Maar zolang we te eten hebben, een dak boven ons hoofd en de vreugde des Heren in ons hart is het goed. Ik wil andermans keuzes in het leven niet veroordelen, dat zeker niet. Wel wil ik mijn geluid laten horen, laten weten dat het zo ook kan. 

Ik ben er dus trots op jullie te melden dat ik heb besloten geen betaalde baan buitenshuis te nemen! Ik wil van grote invloed zijn in het leven mijn kinderen en in het leven van kinderen om ons heen, gewoon omdat ik er de tijd voor heb. Ik wil gezonde gezinnen bouwen en moeders bemoedigen door het vrijwilligerswerk wat ik o.a. bij Humanitas mag gaan doen. En ik hoop dat die mooie dromen, als ik gestorven ben, uitgekomen mogen zijn. En dat ik Zijn droom voor mijn leven uitgeleefd mag hebben! 

Als een kind....

Als een kind opgroeit met kritiek, leert het veroordelen;

als een kind opgroeit met vijandschap, leert het vechten;

als een kind belachelijk gemaakt wordt, leert het verlegen zijn.

Als een kind opgroeit met verdraagzaamheid, leert het geduldig zijn;

als een kind opgroeit met aanmoedigingen, leert het zelfvertrouwen;

als een kind geprezen wordt, leert het waardereren;

als een kind veilig opgroeit, leert het vertrouwen hebben.

Als een kind eerlijk word behandeld, leert het rechtvaardig zijn;

als een kind goedkeuring krijgt, leert het zichzelf aardig te vinden;

als een kind acceptatie en liefde ervaart, leert het liefde in de wereld te brengen.

(c) auteur onbekend. 

Kinderen en gehoorzamen

Laatst las ik in een onderzoek dat ouders de deugd ''gehoorzaamheid'' niet zo belangrijk vinden voor hun kind(eren). Ik vond dat zacht gezegd erg verbazingwekkend. Nu heb ik mij al wel vaker gerealiseerd dat wij (ik en manlief) als ouders niet echt doorsnee zijn, maar dat we vaak andere keuzes maken en andere dingen belangrijker vinden dan andere ouders. Het zal je dan ook niet verbazen dat wij in onze opvoeding gehoorzaamheid een van de belangrijkste deugden vinden!

 Als een baby geboren word stemt hij niet in als de ouders hem vragen te gehoorzamen. Dat kan hij niet. Maar wij als ouders kunnen hen vormen en voorleven wat wij van hen verwachtten. Consequent zijn is niet voor niets belangrijk in de opvoeding! Doen wat je zegt, en zeggen wat je doet! Als we van onze kinderen eerlijkheid verwachten, zullen we zelf ook eerlijk moeten zijn. Als we van onze kinderen matigheid verwachten, kunnen we niet voor hun neus een hele zak chips leeg eten. Als we gehoorzaamheid verwachtten, zullen we gehoorzaamheid moeten voorleven. Dus ons te houden aan de geboden snelheid op de snelwegen, als vrouw je man te eren en bijvoorbeeld het leiderschap in de gemeente te ''eren'' geven we al een beetje het goede voorbeeld.

Is het dan allemaal mijn verantwoordelijkheid zal je denken? In de pedagogiek word vaak gesproken over het nature/nurture debat. Zijn zaken aangeboren of aangeleerd? De uitkomst van dit debat is vaak dat het beiden is. Hoe kunnen we invloed hebben op het innerlijke wezen van onze kinderen? In elk geval kunnen we voor onze kinderen bidden, en ze zegenen met positieve woorden van God. Als ze klein zijn is het bidden, als ze groter worden zal het misschien wel strijden worden. 

Het eigen moreel besef van kinderen word rond hun 7e levensjaar gevormd. Dat betekend dat wij als ouders op zijn minste 7 jaar de tijd hebben om in dit vormingsproces een grote rol te spelen. In die 7 jaar geven we zelf het goede voorbeeld, we bidden voor onze kinderen en vormen hun besef naar het moreel wat God ons in Zijn woord leert. Ze leren God te willen gehoorzamen. Soms is dat moeilijk, omdat dit betekend in deze wereld dat wij onze kinderen zaken ontzeggen. En natuurlijk gaat dit proces niet zonder slag of stoot, en zijn er momenten dat het minder goed gaat. Er is altijd weer een weg naar vergeving mogelijk naar ons als ouders en naar God de Vader. Gelukkig maar! 

Ook ik als ouder zit zelf in dat proces om te leren God te gehoorzamen, dus laten we vergevingsgezind zijn voor onze kinderen! Betekend gehoorzaamheid dan dat je ongelukkig bent? God gehoorzamen maakt niet op korte termijn gelukkig. Maar op lange termijn geeft het je kinderen een vreugdevol, gefundeerd leven waarin zij Gods diepe vreugde en vrede mogen ervaren wat elk verstand te boven gaat!

''Vader, dank U wel dat U onze kinderen in Uw hand houdt. Ik wil een biddende moeder zijn, die voor haar kinderen strijd. Wilt U dat verlangen in mijn hart versterken en laten groeien. In Jezus' naam, amen.''