God gehoorzamen maakt je niet op korte termijn gelukkig....

Tussen de dagelijkse klussen door neem ik tijd om te mijmeren. Hoe kun je Godcentrische leven was de vraag. Mijn gedachten gaan naar de gebeurtenissen van deze week. Ik merk dat ik steeds meer geconfronteerd word met ons ''anders zijn''. De manieren en redenen waarom wij dingen juist wel of niet doen zijn voor veel mensen onbegrijpelijk.

• Waarom gaat je zoon niet naar het schoolfeest op vrijdagavond?
• Waarom eten jouw kinderen zoveel snoepjes niet?
• Waarom hebben jullie telkens vrij op dagen dat niemand vrij heeft?
• Waarom ben je tegen tovenarij, dat is toch onschuldig?
• Waarom zijn jullie zo streng tegen jullie kinderen?

Als ik nadenk over de antwoorden op deze vragen kom ik tot de conclusie dat er eigenlijk maar een antwoord is! En dat is: God. 

God heeft mij meegenomen op een reis. Deze reis begon bijna 29 jaar geleden toen ik geboren werd. Door ontmoetingen, boeken en  verhalen van anderen leerde ik dingen. Ik leerde om mijn eigen theologische bril af te zetten, om mijn eigen mening over wat er in de bijbel staat even in de koelkast te parkeren en te kijken naar wat Hij zegt. Om verder te durven kijken dan wat ik altijd geleerd en geloofd heb. Om los te laten wat IK WIL dat er staat. En toen las ik dingen in de bijbel die ik niet wilde lezen. Over feesten waar ik nog nooit van had gehoord, over volken, beloftes, wat God verlangt. Over wat zonde nu eigenlijk echt is, over wat ware eredienst is. Over Zijn volk, de rol van de kerk en waar God echt een afschuw van heeft. 

God zette alles keurig voor mij op een rijtje in Zijn Woord. En ik kon er niet onderuit, het was kiezen of delen. En bij God is het toch wel zwart wit. Kiezen om te doen wat Hij wil, en niet wat ik wil. En dat doet soms pijn. Ik ben niet perfect, ik heb ook niet alles al uitgevonden. Jezelf afleggen is niet leuk. Anders zijn dan iedereen is niet leuk. God gehoorzamen maakt je niet op korte termijn gelukkig. Maar het maakt Hem wel blij.

Dus. Godcentrische leven is leven zoals HIJ het wil en niet zoals IK het wil. Het is een keuze, eentje die je dagelijks (soms uurlijks of per minuut) opnieuw maakt. Met vallen en opstaan, door Zijn genade, tijdens de reis die 29 jaar geleden begonnen is en welke waarschijnlijk tot in de eeuwigheid door zal gaan (mijzelf kennende ;))!

Volgende keer meer over hoe ik hier met onze kinderen mee omga.