Waarom? Daarom!

Al sinds ik een meisje ben, droom ik van het moederschap. En in die droom was ik altijd thuis bij mijn vele kinderen (in geweldig voorbeeld naar mijn moeder natuurlijk). Ik had op zijn minst 4 kinderen, had energie voor tien, was het stralend middelpunt van mijn wereld. Inmiddels zijn we zo'n 20 jaar verder, en is mijn droom werkelijkheid geworden. Niet helemaal, als ik kijk naar het kinderaantal en het energieniveau, maar verder ''leef ik mijn droom''. Toen de kinderen allebei thuis waren leek het dan ook heel normaal dat ik thuis was, bij hen. 

Nu de kinderen allebei op school zitten lijkt dit ineens iets minder normaal. Al sinds ruim een jaar vragen mensen mij: ''En, wat ga je doen als de kinderen naar school zijn?'' Hierdoor rees bij mij het idee, als de kinderen allebei op school zitten ga ik iets anders doen! Ik ga werken of misschien wel studeren, of allebei! Maandenlang heb ik erover getobd, ik maakte mijn man helemaal gek :). Het ene moment zag ik het helemaal voor mij: ik had een bloeiende carrière en mijn leven was geweldig. Het volgende moment dacht ik: ik wil niet werken, ik wil thuis zijn bij de kinderen en leek dat mij het ideaal. Dan zag ik weer een leuke studie, welke ik bij nader inzien toch niet zou kunnen doen.... erg onrustig van binnen kan ik je vertellen.

Al voordat deze periode aanbrak, kreeg ik in 2011 van iemand de tip om mijn 'levensdromen' eens op papier te zetten. Wat zou ik bereikt willen hebben als ik stierf, waar zou ik mijn tijd aan willen geven? Wat zou God voor mij willen? Op dat papier, waar ik nog vaak op kijk, staan fantastische dingen. Ik wil invloed hebben op levens van individuen; kinderen, volwassenen het maakt niks uit. Ik wil vrouwen bemoedigen in het rol als moeder, ik wil meewerken aan gezonde gezinnen. Ik wil een positief voorbeeld zijn voor anderen door ''echt' te zijn. Toen ik erachter probeerde te komen waarom ik zou gaan werken, kwam ik tot de conclusie dat die redenen niet aansloten bij mijn levensdromen. Wat meer geld te besteden hebben, mijzelf intellectueel ontwikkelen, iets voor mijzelf hebben; allemaal dingen die ik (gezien mijn levensdromen) eigenlijk helemaal niet wilde voor mijn leven. 

Nu zul je misschien zeggen, dat is makkelijk gezegd: jouw man verdiend genoeg om goed van te leven. En dat klopt, dat doet hij ook (kanjer!). Maar wij leven geen luxe leven, er is een prijs die we betalen omdat ik niet werk. Anderzijds is er ook een prijs die mensen die wel werken zullen betalen. Maar zolang we te eten hebben, een dak boven ons hoofd en de vreugde des Heren in ons hart is het goed. Ik wil andermans keuzes in het leven niet veroordelen, dat zeker niet. Wel wil ik mijn geluid laten horen, laten weten dat het zo ook kan. 

Ik ben er dus trots op jullie te melden dat ik heb besloten geen betaalde baan buitenshuis te nemen! Ik wil van grote invloed zijn in het leven mijn kinderen en in het leven van kinderen om ons heen, gewoon omdat ik er de tijd voor heb. Ik wil gezonde gezinnen bouwen en moeders bemoedigen door het vrijwilligerswerk wat ik o.a. bij Humanitas mag gaan doen. En ik hoop dat die mooie dromen, als ik gestorven ben, uitgekomen mogen zijn. En dat ik Zijn droom voor mijn leven uitgeleefd mag hebben!